Ο ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ

Μυθικό και ιερό βουνό στην αρχαιότητα ο Ψηλορείτης ή Ίδη είναι το ψηλότερο βουνό της Κρήτης (2.456 μ.) και ένα από τα ψηλότερα βουνά της Ελλάδας. Εκτός από τον πλούτο της σε δάση η Ίδη "η πολυπίδαξ" κατά τον Όμηρο ήταν πλούσια σε νερά. Ο Ηρόδοτος αναφέρει "χώρη υψηλέ τε και ίδησι συνηρεφής" δηλαδή ότι υπήρχε εκεί πυκνή δεντρώδης βλάστηση, ενώ ο Φαραώ Τούθμωσις (1501 -1447 π.Χ.) προμηθευόταν από τα δάση της Κρήτης ξυλεία για ναυπήγηση πλοίων, πράγμα που επιβεβαιώνει την κατάσταση της βλάστησης που αναφέρει ο Ηρόδοτος. Κατάλοιπα της βλάστησης είναι σήμερα τα πρινοδάση του Ρούβα, της Τρυγιόδω, του Φαραγγιού Βοριζίων κλπ, ενώ στις χαμηλότερες πλαγιές είναι άφθονα τα σφεντάμια, οι πρίνοι ή δρύες, τα κυπαρίσσια, οι κουμαριές, οι σχίνοι κλπ.

To γεωφυσικό ανάγλυφο της περιοχής είναι από τα πλουσιότερα της Κρήτης με έντονη πολυμορφία, η οποία διαμορφώνει ένα πλήθος φυσικών σχηματισμών όπως μικρά φαράγγια, ορεινές κοιλάδες και λοφώδη συμπλέγματα στα βόρεια. Στα νότια αναπτύσσεται ο κύριος ορεινός όγκος του Ψηλορείτη γύρω από το οροπέδιο της Νίδας.